Bók þessi kom út árið 1890 undir hinu lýsandi nafni Barnasögur. Hún hefur að geyma 11 sögur eftir þessa hina stórbrotnu konu Torfhildi Hólm. Eru þetta skemmtilegar sögur og þó svo að þær séu einkum ætlaðar börnum geta fullorðnir haft bæði gagn og gaman af að lesa þær, því eins og með aðrar sögur Torfhildar segir hún frá af einlægni og sannri frásagnargleði.

Í eftirmála bókarinnar segir Torfhildur um sögurnar: „Þessar sögur eru eiginlega ætlaðar börnum, og sumar þeirra eru ofur-auðskildar, en þó munu sumar heldur þungar fyrir lítil börn. En ég veit af reynslu, að þó sumt virðist í fljótu bragði torskilið börnum, og það eins og falli í ófrjósaman akur, sökum takmarkaðs skilnings, þá upplýkst næstum því óafvitandi hugskotsauga þeirra á fullorðinsárum, og lesa þau þá margt það í hjarta sínu, sem þau heyra í æsku, en skildu ekki nógsamlega...“

Torfhildur Hólm (1845-1918) var á sínum tíma einn mesti rithöfundur okkar Íslendinga. Hún var jafnframt fyrsti íslenski höfundurinn sem skrifaði sögulegar skáldsögur og fyrsta íslenska konan sem skrifaði skáldsögu yfirleitt að því að best er vitað. Þá var hún fyrsti íslenski atvinnurithöfundurinn. Hún var líka fyrst íslenskra kvenna til að gefa út og ritstýra tímariti en hún hóf útgáfu tímaritsins Draupnis árið 1891. Draupnir var dægurtímarit fyrir konur og birtust gjarna í því fréttir af kvennabaráttunni í Bandaríkjunum.

Jón B. Guðlaugsson les.